Hoogweide

8 augustus 2017

Hoogweide

Langs de Kalkenstraat is er juist voorbij de familie Lissens en ongeveer ter hoogte van de Stenenstraat een oude veldweg die de Kalkenstraat verbindt met de Kapelbaan. Op ongeveer 250 m van de Kalkenstraat staan er langs de weinig gebruikte weg twee woningen en een derde wordt slechts aangetroffen in de buurt van de Kapelbaan. Deze laatste woning verkreeg ooit enige bekendheid toen er de drankgelegenheid Bosranch werd uitgebaat.

Het verbaasde ons dat deze veldweg midden vorige eeuw niet werd opgenomen in onze wegenatlas. Het is immers een oude weg die in een ver verleden werd aangelegd op de scheiding van >s Heerenbosch (links) en de bossen die zeer vroeg in privaat bezit waren gekomen. Vermoedelijk diende hij hoofdzakelijk om de bosexploitatie van ‘t Lant van Eecken mogelijk te maken. Die functie boette aan belangrijkheid in nadat omstreeks 1655-1660 dit laatste toponiem door een korte dreef werd verbonden met de Schommeldreef.

Midden vorige eeuw waren alle private bossen in de omgeving reeds gerooid en werd de weg nog alleen benuttigd door een paar landbouwers. Toch bleek hij niet volledig te zijn vergeten, want toen men begin deze eeuw de parochie Opstal afbakende diende de weg opnieuw als grens.

Bij het zoeken naar een passend toponiem voor de naamgeving van de weg vonden we in de buurt enkele plaatsnamen. Komende van de Kalkenstraat was er links slechts de Vaerinck. Dit bos van meer dan 13 bunder maakte deel uit van ‘s Heerenbosch en strekte zich uit tot de Kapelbaan. Rechts daarentegen was er vooraan het bos de Calcken. Ter plaatse van de woningen lag het toponiem d’ Hoochweij en vervolgens ‘t Lant van Eecken. Misschien eigenaardig, maar waar zich tegenwoordig het huisnummer 127 bevindt bleef het bos tot onder de Eerste Wereldoorlog. Langs de overkant van de weg waren de bossen reeds ongeveer een eeuw vroeger verdwenen. Het huis nummer 129 werd opgetrokken ongeveer midden het toponiem d’ Hoochweij dat eertijds een oppervlakte besloeg van bijna vijf dagwand. D’ Hoochweij was dus eveneens een bos, al laat de naam vermoeden dat ook het gras er een kans kreeg.