1954 - 2022
We’re on a road to nowhere…
I’m feelin’ okay this mornin’
And you know
We’re on a road to paradise
Here we go, here we go
There’s a city in my mind
Come along and take that ride
And it’s all right, baby it’s all right
And it’s very far away
But it’s growing day by day
And it’s all right, baby it’s all right
Minder dan een jaar na het overlijden van Eric Van Ingelgem moesten we vorige maand opnieuw afscheid nemen van een gewaardeerde medewerker. Luc overleed thuis op 17 februari, omringd door zijn familie.
De uitvaartplechtigheid vond plaats op 23 februari in de Sint-Gerardus Majellakerk te Opstal. Die dag hield ook de natuur de adem in. Het stormweer van de voorbije dagen was geluwd. Voor het eerst sinds lang nog eens een stralende zon… Een welgekomen moment van stilte, een passend eerbetoon aan een eenvoudig man.
Luc was al jarenlang abonnee van onze heemkring vooraleer hij zich in februari 2020 aanbood als medewerker. Het was geen evidente start gezien enkele weken later corona de kop opstak.
Hij bleek een man van weinig woorden met een klare kijk en een spitse droge humor. Een eerder stille kracht die rustig bekeek waar hij een handje kon toesteken. Luc was onder meer betrokken bij de opzet van een – tot vandaag onuitgevoerde – tentoonstelling over de Buggenhoutse Vastenvoettocht en de administratieve voorbereiding van de verhuizing van de heemkring naar de Orangerie.
We wisten dat zijn lichaam hem nu en dan in de steek liet. Een proces dat reeds enkele jaren aan de gang was en hem – tot zijn spijt – fysiek verhinderde deel te nemen aan de zwaardere verhuiswerkzaamheden. Na elke behandeling moest Luc even op krachten komen, maar daarna konden we weer op hem rekenen. Ondanks alles leek hij telkens de volgende hindernis te overwinnen door zijn positieve ingesteldheid.
Vanaf het moment dat hij deel uitmaakte van de werkgroep van Ter Palen, zorgde Luc ook voor de bedeling van onze tijdschriften in en rond zijn Opstal.
In december 2020 schreef hij zijn eerste artikel voor Ter Palen. Bij aanvang nog in coproductie maar verder alleen, ging hij op zoek naar het verhaal achter Milac Buggenhout. Dit resulteerde in een fijne vierdelige reeks waarvan de laatste aflevering werd gepubliceerd in ons tijdschrift van december 2021. We waren benieuwd naar meer… Helaas, te vroeg, te jong.
Niettegenstaande de relatief korte periode blijft zijn passage bij Ter Palen niet onopgemerkt. Hij laat een spoor na waarop we dankbaar en met veel warmte terugblikken. Luc zal altijd één van ons blijven.
We begonnen dit artikel met een tekstfragment uit het liedje Road To Nowhere. Dit nummer was te horen tijdens de afscheidsplechtigheid. In tegenstelling tot de songtekst hopen we dat de weg naar nergens toch ergens heen mag leiden…
Alle medewerkers van Ter Palen zijn in gedachten bij zijn echtgenote Ingrid en de kinderen.